Geschatte leestijd: 6 minuten
maar durf je wel je geloof los te laten?
Het onderwerp: vertrouwen brengt magie ligt al een tijdje te smeulen in de kast en deze maand komt rook uit de la, het wil eruit, nu! Wat doet de magiër, hoe brengt hij magie tot leven? Dat is een vraag die de sjamaan vaak mag beantwoorden. En het antwoord is simpel – door te vertrouwen.
Maar hoe vertel je dat je de beterweters maar beter links kan laten liggen, je beter dicht bij jezelf kan blijven en vertrouwen moet ontwikkelen zonder dat jezelf weer de betweter lijkt te zijn? Door iemand te citeren die het al eerder riep? Met de hoop dat je niet wordt afgevallen omdat dat wat je vertelt zijn waarde heeft en je daarom wel erop mag rekenen dat deze misstap je vergeven wordt? Allemaal NEE! We gingen luisteren naar ons hart en het antwoord was vertrouwen.
Geïnspireerd mens: vertrouwen brengt magie
Beeldend kunstenaar Jakob de Jonge is niet alleen beeldend kunstenaar maar ook een geïnspireerd mens als het gaat over woorden. Die krijgen anno nu steeds meer waarde nu we de ware essentie ervan beginnen te doorgronden. Geloven en vertrouwen zijn twee van die woorden die makkelijk met elkaar verward kunnen worden. Aan de hand van een bijbels verhaal belicht de Jonge het verschil tussen beiden.
Hier het verhaal:
Jezus heeft zich aan het einde van een inspannende dag terug getrokken op de berg om te bidden. De twaalf discipelen, zijn leerlingen, varen intussen alvast naar de overkant van het meer. Zij hebben wind tegen en het gaat maar langzaam. En het is donker, het is nacht. Opeens komt er iemand over het meer aanlopen. Zij denken dat het een spook is maar het is Jezus.
En dan gebeurt het volgende:
Petrus zegt:” Here, als Gij het zijt, beveel mij dan tot U te komen over het water” en zo geschiedt “Kom” zegt Jezus en Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus. Maar toen stak de wind op en en hij raakte erdoor bevreesd tussen de golven en begon te zinken in het water. Hij schreeuwde “Here, red mij!” Terstond stak Jezus hem de hand toe en greep hem en zei tot hem “Kleingelovige, waarom zijt gij gaan twijfelen?
Twijfel aan het geloof of gebrek aan vertrouwen?
Jezus is voor ons gestorven om ons te redden van onze zonden: dát is het christelijke geloof en dat begint pas nadat dit verhaal speelde! Daarmee heeft het concept geloof in dit verhaal dan ook niets te maken. In dit verhaal gaat het om de noodzaak van vertrouwen willen dingen kunnen gebeuren die groter zijn dan ons verstand ons weet wijs te maken. Alleen in vertrouwen komt magie tot leven, is alles mogelijk wat ons vernuft ver overstijgt.
Vertrouwen – dat je iets doet enkel en alleen maar omdat je erop vertrouwt dat dingen mogelijk zijn.
Vertrouwen in Spirit
Een woord dat als begrip pas later na de verlichting betekenis kreeg omdat het geloof in een individueel zelf nodig is om te kunnen vertrouwen zoals Jezus het bedoelde. Wan t bedoelde Jezus niet e zeggen: vertrouwen brengt magie
20 jaar geleden kreeg ik te horen dat ik wat meer zou mogen vertrouwen op mijn gevoel en de informatie die ik van Spirit ontving.
Heden zou ik het beschrijven als van geloven naar vertrouwen te komen – geloven als een hoofd-zaak en vertrouwen als een hart-zaak.
Onzekere toekomst
In een tijd dat alles op losse schroeven staat betreffend de toekomst (zowel nabij als nog ver weg) en we gebombardeerd worden met informatie die ons met angst vergiftigt. Daarnaast nog vals kan zijn, worden wij juist door deze situatie zelf meer en meer gevraagd ons geloof te onderzoeken en ons vertrouwen te versterken. Hebben wij de magie nodig die alleen tot leven komt als we vertrouwen.
Het overkomt je zo makkelijk dat je anderen belachelijk maakt om hun overtuigingen en hen wijst op hun onverbiddelijke geloof in zaken die jij zelf al niet meer vertrouwt. Op je spirituele pad heb de weg van hoofd naar hart al meerdere keren genomen en heb je zo je vertrouwen gesterkt. Telkens is in dit proces geloof juist gedoofd en ruimte ontstaan voor vertrouwen en kwam magie tot leven die je mocht ervaren als feitelijke werkelijkheid. Gebeurden er dingen die je niet voor mogelijk had gehouden als je was blijven geloven in je geloof. Maar hoe kunnen wij anderen mee nemen in vertrouwen, anderen helpen te vertrouwen, letterlijk een hand reiken?
Geloven in Magie?
Als we vanuit ego menen de wijsheid in pacht te hebben gaat dit niet lukken; alleen maar onze eigen-wijsheid delen als een nieuw geloof, anderen iets wijs maken kan je het ook noemen.
Wat helpt is ons te openen en luisteren naar elkaar en ons wijze bewustzijn gebruiken. Als we mededogen en vertrouwen hebben voor het vertrouwen van een ander. Wanneer we vertrouwen op vertrouwen. We stoppen te geloven in magie (en niets gebeurt 😉 ) maar haar tot leven brengen door vertrouwen.
Ons hoofd vertelt ons alleen wat we weten en beperkt ons door onze beperkte kennis (en geloof). We leven in een tijd van chaos en je nu overgeven aan geloof in makkelijke oplossingen zal het tegenovergestelde opleveren van wat we willen bereiken.
De geschiedenis leert keer op keer dat het natuurlijke proces noodzakelijk is, dat dorre takken verwijderd moeten worden om ruimte te maken voor jong en nieuw groen. Terug te grijpen op geloof, zeg oud hout, heeft geen zin. Sterker nog, het vertraagt het proces en staat vertrouwen in de weg dat nodig is voor verandering.
Vertrouw jij op een rechtvaardige en sustainable toekomst?
Wat een wijsheid , mooi om in deze tijd(en) meer en meer van hoofd naar hart te gaan.Een mooi collectief proces ! En een voorrecht in deze tijd te leven.Ik kom ( indien mogelijk ) eens mee drummen in Rotterdam.
Groet Anne
Kleingelovige, waarom zijt gij gaan twijfelen?
Dit deed mij denken aan een persoonlijk kinder avontuur. Ik had Peter-Pan gezien en daar hadden ze verteld wanneer je aan iets moois dacht en daarin gelooft dan kon je vliegen. Na een geruime tyd oefenen en ondanks dat mijn zelfbedachte vlieg lessen het zogenaamde vliegen steeds beter ging. dacht ik toch meer hoogte nodig te hebben. Ik heb met mijn
fantastisch kinderlijke brein en veel fantasie besloten om toen uit het slaapkamer raam te springen. Heb wild mijn armen bewogen en had prachtige dingen in mijn hoofd. Zoals een gedichtje vanuit Joost en de Vuurvogel.
O als ik vliegen kon dan vloog ik naar de zon
en als de zon zou onder gaan zou ik niet naar huis toe gaan
want dan zie ik de sterren staan en de vollemaan.
Tot mijn eigen grote verbazing ging ik als een bak kei naar benee en lande gelukkig in een berg zand omdat ze de tuin aan het bestraten waren. Tot mijn knieën zakte ik er in en hoorde mijn vader mijn naam schreeuwen en mijn moeder op de achtergrond gillen.
Ik was bang voor de straf die mij voor deze vlucht te wachten stond en heb het op het rennen gezet en ben s avonds laat weer naar binnen geslopen.
In mijn bed nog nagedacht… was het niet mooi genoeg of had ik getwijfeld. Ik was wel teleurgesteld en heb nooit meer zoveel vertrouwen gehad als toen. Maar toch met voort schrijdend inzicht tot de conclusie gekomen dat ik wel een beetje gezweefd moet hebben anders was het zeker slecht afgelopen 🙂